سخنان گاندی

به ياد داشته باش: من نبايد چيزى باشم که تو مي‌خواهى، من را خودم از خودم ساخته‌ام.  

منى که من از خود ساخته‌ام، آمال من است.   

تويى که تو از من مي‌سازى آرزوهايت و يا کمبودهايت هستند.  

لياقت انسان‌ها کيفيت زندگى را تعيين مي‌کند، نه آرزوهايشان.   

و من متعهد نيستم که چيزى باشم که تو مي‌خواهى.   

و تو هم مي‌توانى انتخاب کنى که من را مي‌خواهى يا نه.   

ولى نمي‌توانى انتخاب کنى که از من چه مي‌خواهى.

مي‌توانى دوستم داشته باشى، همين گونه که هستم و من هم.   

مي‌توانى از من متنفر باشى بى‌هيچ دليلى و من هم.  

چرا که ما هر دو انسانيم.   

اين جهان مملو از انسان‌هاست، پس اين جهان مي‌تواند هر لحظه مالک احساسى جديد باشد.

تو نمي‌توانى برايم به قضاوت بنشينى و حکمي‌صادر کني و من هم. 

قضاوت و صدور حکم بر عهده نيروى ماورايى خداوندگار است.    

دوستانم مرا همين گونه پيدا مي‌کنند و مي‌ستايند.   

حسودان از من متنفرند، ولى باز مي‌ستايند.   

دشمنانم کمر به نابوديم بسته‌اند و همچنان مي‌ستايندم.  

چرا که من اگر قابل ستايش نباشم نه دوستى خواهم داشت، نه حسودى و نه دشمنى و نه حتي رقيبى.  

من قابل ستايشم و تو هم.   

يادت باشد اگر چشمت به اين دست نوشته افتاد.   

به خاطر بياورى که آن‌هايى که هر روز مي‌بينى و مراوده مي‌کنى.   

همه انسان هستند و داراى خصوصيات يک انسان، با نقابى متفاوت، اما همگى جايزالخطا.

نامت را انسانى باهوش بگذار اگر انسان‌ها را از پشت نقاب‌هاى متفاوتشان شناختى و يادت باشد که اين‌ها رموز بهتر زيستن هستند.

مهاتما گاندی